→ De uitgang is -te in het enkelvoud en -ten in het meervoud
(de n van het meervoud wordt niet uitgesproken, behalve in erg vormelijke taal).
Opgelet!
WERK-EN | WASS-EN | RAK-EN | |
ik | werk-te
![]() | was-te
![]() | raak-te
![]() |
jij | |||
hij, zij, het, u | |||
wij | werk-ten
![]() | was-ten
![]() | raak-ten
![]() |
jullie | |||
zij |
→ Uitgang -de in het enkelvoud en -den in het meervoud
(de n van het meervoud wordt niet uitgesproken, behalve in erg vormelijke taal).
Opgelet!
LEGG-EN | LEV-EN | ANTWOORD-EN | |
ik | leg-de
![]() | leef-de
![]() | antwoord-de
![]() |
jij | |||
hij, zij, het, u | |||
wij | leg-den
![]() | leef-den
![]() | antwoord-den
![]() |
jullie | |||
zij |
KIJKEN | RIJDEN |
ik keek
![]() | ik reed
![]() |
jij keek
![]() | jij reed
![]() |
hij keek
![]() | hij reed
![]() |
wij keken
![]() | wij reden
![]() |
jullie keken
![]() | jullie reden
![]() |
zij keken
![]() | zij reden
![]() |
De meeste werkwoorden met ij als stamklinker worden vervoegd zoals kijken in de OVT, maar niet allemaal.
De volgende werkwoorden zijn regelmatig (zwakke werkwoorden, zie A.):
hijgen, ijlen, inlijven, krijsen, lijmen, prijken, rijmen, rijpen, uitlijnen, verstijven, vijlen
→ hijgde, ijlde...
De werkwoorden met de stamklinker ei zijn normaal regelmatig (zwakke werkwoorden).
Bijv. bedreigen → hij bedreigde
VLIEGEN | SLUITEN |
ik vloog
![]() | ik sloot
![]() |
jij vloog
![]() | jij sloot
![]() |
hij vloog
![]() | hij sloot
![]() |
wij vlogen
![]() | wij sloten
![]() |
jullie vlogen
![]() | jullie sloten
![]() |
zij vlogen
![]() | zij sloten
![]() |
Bij verliezen en (be)vriezen verandert de z bovendien in r.
verliezen → verloor
(be)vriezen → (be)vroor
DRINKEN | TREKKEN |
ik dronk
![]() | ik trok
![]() |
jij dronk
![]() | jij trok
![]() |
hij dronk
![]() | hij trok
![]() |
wij dronken
![]() | wij trokken
![]() |
jullie dronken
![]() | jullie trokken
![]() |
zij dronken
![]() | zij trokken
![]() |
NEMEN | SPREKEN |
ik nam
![]() | ik sprak
![]() |
jij nam
![]() | jij sprak
![]() |
hij nam
![]() | hij sprak
![]() |
wij namen
![]() | wij spraken
![]() |
jullie namen
![]() | jullie spraken
![]() |
zij namen
![]() | zij spraken
![]() |
Let hier op het uitspraakverschil tussen de enkelvouds- en de meervoudsvormen:
ik nam (korte, open a) → wij namen (lange, gesloten aa)
HELPEN | VALLEN |
ik hielp
![]() | ik viel
![]() |
jij hielp
![]() | jij viel
![]() |
hij hielp
![]() | hij viel
![]() |
wij hielpen
![]() | wij vielen
![]() |
jullie hielpen
![]() | jullie vielen
![]() |
zij hielpen
![]() | zij vielen
![]() |
Enkelvoud | Meervoud | |
dragen | droeg
![]() | droegen
![]() |
graven | groef
![]() | groeven
![]() |
varen | voer
![]() | voeren
![]() |
vragen | vroeg
![]() | vroegen
![]() |
vangen | ving
![]() | vingen
![]() |
hangen | hing
![]() | hingen
![]() |
scheren | schoor
![]() | schoren
![]() |
wegen | woog
![]() | wogen
![]() |
worden | werd
![]() | werden
![]() |
bidden | bad
![]() | baden
![]() |
liggen | lag
![]() | lagen
![]() |
zitten | zat
![]() | zaten
![]() |
Enkelvoud | Meervoud | |
hebben | had
![]() | hadden
![]() |
zijn | was
![]() | waren
![]() |
kunnen | kon
![]() | konden
![]() |
mogen | mocht
![]() | mochten
![]() |
willen | wilde
![]() wou ![]() | wilden
![]() |
zullen | zou
![]() | zouden
![]() |
brengen | bracht
![]() | brachten
![]() |
denken | dacht
![]() | dachten
![]() |
doen | deed
![]() | deden
![]() |
gaan | ging
![]() | gingen
![]() |
houden | hield
![]() | hielden
![]() |
komen | kwam
![]() | kwamen
![]() |
kopen | kocht
![]() | kochten
![]() |
moeten | moest
![]() | moesten
![]() |
schrikken | schrok
![]() | schrokken
![]() |
slaan | sloeg
![]() | sloegen
![]() |
staan | stond
![]() | stonden
![]() |
weten | wist
![]() | wisten
![]() |
zeggen | zei
![]() zegde ![]() | zeiden
![]() zegden ![]() |
zien | zag
![]() | zagen
![]() |
zoeken | zocht
![]() | zochten
![]() |
Werkwoorden van hetzelfde type | |||
bijten | knijpen | schijnen | strijden |
bezwijken | krijgen | slijpen | strijken, opstrijken... |
blijken | lijken | slijten | verdwijnen |
drijven | mijden, vermijden... | smijten | wijken, afwijken... |
glijden | nijpen | snijden | wijzen, afwijzen... |
grijpen, ingrijpen... | prijzen | spijten | wrijven, inwrijven... |
hijsen | rijgen | stijgen, opstijgen... | zwijgen |
Werkwoorden van hetzelfde type | |||
bedriegen | buigen, afbuigen... | schuilen, verschuilen... | zuigen |
bieden, verbieden... | druipen, afdruipen... | schuiven | zuipen |
gieten, vergieten... | duiken | sluipen | |
kiezen, verkiezen... | fluiten, affluiten... | snuiven, opsnuiven... | |
liegen | kruipen | snuiten | |
schieten, neerschieten... | ruiken | spuiten |
Werkwoorden van hetzelfde type | |||
beginnen | krimpen, inkrimpen... | winnen | schenken |
binden, ontbinden... | schrikken | wringen | smelten |
blinken | slinken | zingen | treffen, betreffen... |
dringen | springen | zinken | vechten |
dwingen | stinken | verbergen, opbergen... | verzwelgen |
glimmen | verslinden | gelden | zenden |
klimmen | vinden | schelden | zwellen |
klinken | (op)winden | schenden | zwemmen |
Werkwoorden van hetzelfde type | |||
bevelen | breken | stelen | |
eten | geven | meten | vergeten |
genezen | lezen | treden |
Werkwoorden van hetzelfde type | ||
blazen | roepen, afroepen... | werven, verwerven |
laten | bederven | zwerven |
slapen | sterven | scheppen (=creëren) |
lopen, ontlopen... | werpen, ontwerpen... | heffen, verheffen... |
→ The ending is -te in singular en -ten in plural
(the n in the plural form is not pronounced, except in very formal speech).
Attention!
→ La terminaison est -te au singulier et -ten au pluriel
(le n du pluriel ne se prononce pas, sauf dans un langage très formel).
Attention!
→ La terminación es -te en singular y -ten en plural
(la n del plural no se pronuncia, excepto en un lenguaje muy formal).
¡Ojo!
→ The ending is -de in singular en -den in plural
(the n in the plural form is not pronounced, except in very formal speech).
Attention!
→ La terminaison est -de au singulier et -den au pluriel
(le n du pluriel ne se prononce pas, sauf dans un langage très formel).
Attention!
→ La terminación es -de en singular y -den en plural
(la n del plural no se pronuncia, excepto en un lenguaje muy formal).
¡Ojo!